امشب باران بود...و پاهای خسته ای که خیابانها را بی هدف قدم میزدند

خاطراتت هم بودند...

و پا به پایم زیر باران می آمدند...

خیس خیس...مثل خیابانهای شهر...

مثل چشمهایم هنگام رفتنت...و هنگام تنها شدنم...

باران و خاطراتت بدجور دلتنگم میکنند...

دلتنگ عشقی که خیلی وقت است از من گرفته شده...

وتنها داراییم از آن کابوس هاییست که شبها میگیرند آرامشم را ......

این افکار خسته ام میکنند...

به خودم می آیم...

هنوز باران میبارد... نم نم میبارد...

و من...

تکیه داده ام به چراغ قرمزی

که انگار میلی به سبز شدن ندارد...